Schody

Miguel

przyszlismy
mam nadzieje,że ci się podobało-powiedziałem

Mia

Tak , było miło . - przytaknęła i zaczęła wchodzić po schodach . - Ale nie wiem , czy to powtórzymy . Kiedykolwiek . - dodała spuszczajać główkę . Przypomniało jej się , jak Gaston mówił , że nikt nie jest idealny. Nawet ktoś , kto moze wydawać się wymarzonym . Ona wzięła sobie to do serduszka trochę za bardzo .

Miguel

czemu nie? ...zrobiłem coś nie tak -spytałem podchodząc do niej

Mia

Cofnęła się o kroczek do tyłu . Kiedy był tak blisko jego oczy zmuszały ja do wyznania prawdy , a tego teraz nie chciała Very Happy

- Hm , nie , chyba nie . Jesteśmy z dwóch różnych światów , nie chcę cierpieć .

Miguel

myślisz,że byłbym zdolny cię zranić? przecież wiesz,ze cie nie skrzywdze-powiedziałem i znowu się przysunołem

Gaston

Gaston przyszedł tutaj - Co się tutaj dzieje ? - zapytał

Miguel

my tylko rozmawiamy-powiedziałem do faceta

Mia

Odsunęła się od Miguela . - Buenos Dias , prefekto . Nie , nic się nie dzieje .

Gaston

Z szacunkiem Arango - powiedział - Rozejdzicie się do swoich pokoi - dodał - Mam pilną sprawę, do pokoi i to raz

Miguel

jasne..-powiedziałem z ironią
cześć-powiedziałem do Mii i poszłem do siebie

Mia

Mia też ruszyła po schodach do swojego pokoiku . Miała kiepską minkę .

Gaston

Mia zaczekaj - powiedział i podszedł do niej - Gdzie z nim byłaś ? - zapytał

Mia

Z nim ? Chodzi Ci o Miguela ? - spytała głupiutko . - Ay nigdzie , chciał się ze mną uczyć , ale odmówiłam , bo mam ważniejsze sprawy do załatwienia .

Gaston

Wiesz że to stypendysta i pochodzi ze wsi ? - zapytał